Bulimia Nervoza
Bulimia Nervoza, aşırı miktarda yemek yeme (tıkanırcasına yeme) ve sonrasında kilo almayı önlemek için kusma, hiç yememe ya da aşırı egzersiz yapma gibi davranışlarla karakterize edilen bir yeme bozukluğudur. Bu bozukluk, hem fiziksel hem de psikolojik sorunlara yol açabilir ve bireylerde ciddi rahatsızlıklara neden olabilir.
Belirtileri ve Tanı Kriterleri
- Tıkınırcasına Yeme Epizodları:
- Kısa süre içinde aşırı miktarda yemek tüketimi (örneğin, 2 saatlik bir sürede, çoğu insanın yiyebileceğinden çok daha fazla).
- Yeme kontrolünün tamamen kaybolduğu hissi.
- Kilo Almayı Önleme Çabaları:
- Kendi kendine kusma.
- Laksatif veya diüretik kullanımı.
- Hiç yememe veya aşırı egzersiz yapma gibi uygunsuz davranışlar.
- Süre:
- Bu davranışların 3 ay boyunca, haftada en az iki kez tekrar etmesi.
- Beden Algısında Bozulma:
- Kişinin kendini değerlendirmesinde, vücut şekli ve ağırlığı belirgin bir şekilde etkili olur.
Bulimia Nervoza Tipleri
- Çıkartma Olan Tip: Kişi düzenli olarak kusar ya da laksatif/diüretik gibi yöntemlere başvurur.
- Çıkartma Olmayan Tip: Aşırı egzersiz veya hiç yememe gibi yöntemler kullanılır, ancak kusma veya laksatif kullanımı görülmez.
Risk Faktörleri
- Kültürel Baskılar: İnce bir bedene sahip olmanın öne çıktığı toplumsal normlar.
- Düşük Benlik Algısı: Kişinin kendine dair olumsuz düşünceleri.
- Depresyon ve Kaygı: Psikolojik rahatsızlıklar, bulimia nervoza dönemlerini tetikleyebilir.
Tedavi Yöntemleri
- Psikoterapi:
- Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT), yeme bozukluğu ile ilgili düşünce ve davranışları değiştirmek için etkili bir yöntemdir.
- Aile terapisi, özellikle genç bireylerde faydalıdır.
- Tıbbi Destek:
- Bazı durumlarda ilaç tedavisi, özellikle eşlik eden depresyon veya kaygı bozukluğu için kullanılabilir.
- Destekleyici Yaklaşımlar:
- Bireyin kendini daha iyi hissetmesini sağlamak için sosyal destek gruplarına katılım teşvik edilebilir.
Bulimia nervoza, erken teşhis ve doğru tedavi ile yönetilebilir. Ancak, tedavi süreci sabır ve kararlılık gerektirir. Bu bozukluğun tedavisinde, bireyin kendini yalnız hissetmemesi ve desteklenmesi kritik öneme sahiptir.