Oyun terapisi ve evde oyun oynamak arasında önemli farklar vardır. Oyun terapisi, çocukların doğal yaşam koşullarına verdiği tepkileri ortaya çıkarmak ve bu tepkiler üzerinden terapi yapmak amacıyla kullanılan bir tekniktir. Oyun terapisti, çocukların duygusal ve psikolojik ihtiyaçlarına uygun bir ortam sağlayarak, onların kendilerini ifade etmelerine yardımcı olur.
Evde oyun oynarken, çocuklar genellikle eğlence amacı güderler ve daha serbest bir ortamda vakit geçirirler. Ancak oyun terapisi, terapistin rehberliğinde yapılan, duygusal iyileşmeye ve içsel dünyayı keşfetmeye yönelik bir süreçtir. Oyun terapisti, oyun odasında empati, kabul ediliş ve anlayış atmosferi oluşturarak çocuğun terapötik süreçten en iyi şekilde yararlanmasını sağlar.
Oyun terapisi, çocuğun zorlayıcı durumlarla yüzleşmesine, duygusal olarak denge kurmasına ve kendini daha kabul edilmiş hissetmesine yardımcı olur. Terapistin varlığı, çocuğun güven duygusu geliştirmesine ve duygusal iyileşme sürecine odaklanmasına olanak tanır.
